Al een maand hier!!

Wat een week!!

Elke maandag denken we: ‘Nou we hebben het maar weer druk gehad afgelopen week, maar van de week wordt het niet zo druk!’.
Maar elke keer maken we zoveel leuke dingen mee dat we niet eens tijd hebben om dit aan jullie te vertellen.

Na ons drukke weekend vorige week besloten we maandagavond een stukje op de site te zetten. Maar,….. net toen wij wilde beginnen met het typen van ons verhaal, kwam Artuur langs, de zoon van Attie de stagebegeleider van Eline.
Deze jongeman is 19 jaar en sportassistent op de ‘blanke’ middelbare school hier in Moorreesburg. En samen met de sportassistenten van onze school komt hij vrijdag avond bij ons een biertje drinken.. Ja je moet iets als je niet naar een cafeetje kunt.. ;-)
Hij blijft zitten tot 20.30 uur.. dus van typen komt niet veel meer terecht.

Dinsdag vertrekken we zoals altijd om 7.30 uur naar school, maar vandaag voor het eerst met de fiets!!! Je mensen wij fietsen hier naar school.. Eline op de mountainbike en ik op de “raciesfiets”. We besluiten elke dag om te wisselen, want die “raciesfiets” is nou niet echt de meest comfortabele fiets die je ooit hebt gezien. Daarbij heeft dat ding maar 1 versnelling en dat is de hoogste.. aangezien we berg op moeten fietsen werken wij vanaf vandaag goed aan onze conditie.. Ja mensen, jullie horen het al.. wij zijn beere gelukkig dat we net als in Nederland met de fiets naar school kunnen…

Eenmaal op school aangekomen komen we terecht in een complete chaos. Dit omdat er nog steeds geen ander rooster aanwezig is na het overlijden van Godfrey.
De toezichthouder van deze klas is vandaag ook niet op komen dagen met gevolg dat de klassen die de komende dag in dit lokaal zullen zitten, niets hoeven te doen en daar volledig de boel af kunnen breken.
In Nederland zou iedereen zich druk maken over deze klas, maar hier in Afrika maakt niemand zich hier druk over..

Ik besluit de tussenuren die ik heb te gaan surveilleren en bij graad 8 te beginnen met wiskunde. Want deze klas loopt ver achter.
Na mijn best rare dag, vraagt niemand aan je: ‘Zeg Marjolein wat heb je gedaan vandaag met de klas, of hoe ging het’. Echt heel raar vind ik het dat niemand zich hier druk lijkt te maken over deze kinderen.

Woensdag hebben de docenten het nieuwe rooster af en is de chaos op school al een stuk minder.
’s Avonds besluiten we ter ontspanning te gaan zwemmen in het openbare zwembad van Moorreesburg. Natuurlijk wel na rond 5 uur, want we zouden maar eens gezien worden door een stel leerlingen…
Na een uur gezwommen te hebben zijn we helemaal ontspannen en besluiten we naar huis te fietsen.

Eenmaal bij onze fietsen aangekomen zien we dat de achterband van onze lievelingsfiets (de raciesfiets) het heeft begeven, want hier liggen alle wegen bezaaid met doorns.
Dit wordt dus helemaal een actieve avond voor ons want we moeten lopend naar huis.

De volgende dag besluiten we vroeger op te staan en te lopen naar school zodat de conciërge onze band kan plakken.
Tenminste dat is het plan, we doen daar gewoon even zielig kijken even lief en dan doet die arme man dat vast wel voor ons.. toch??
En ja hoor eenmaal helemaal bezweet en rood aangekomen op school zegt ome Willem (de conciërge): “Julle moe nie worry nie.. Ek plak julle band!”. We zijn onze charmes blijkbaar nog niet verloren!!

Vrijdagavond hadden we bezoek. We verwachten 3 mensen, maar toen we de deur open deden stonden ze daar met 6 man sterk. Maar hoe meer mensen hoe meer vreugd toch??
Alleen we moeten allebei nog wel een beetje wennen aan het feit dat je gewoon nooit weet hoe veel mensen er zullen arriveren. En op dit moment is het nog steeds een beetje onwennig omdat we ze soms nog niet zo goed kunnen verstaan.
Maar het is gezellig!!

Zaterdag en zondag besluiten we helemaal niets te doen. Dit ook omdat het zo hard regent en hagelt dat we toch niet naar buiten kunnen. We hebben deze week dus een beetje een Nederlands gevoel!!
Maar om 12 uur belt de buurvrouw of we ’s avond willen komen eten. Dit aanbod slaan we natuurlijk niet af, want deze mensen zijn in de 30 en vreselijk gezellig.
We krijgen echt super lekker te eten en worden dus ook even goed verwend. En ze stellen voor om zondag ons mee te nemen op een stukje van de wijnroute en om daarna naar “Butterfly-world” te gaan.

Het is echt super gezellig en het is echt een leuke ervaring om op verschillende wijnboerderijen verschillende wijnen te proeven.
“Butterfly-world” was ook echt super geweldig. In deze vlindertuin vlogen hele grote vlinders en we hebben zelfs een slang vastgehouden. En nee papa, geen tuinslang!!
We hebben dus een super leuk, ontspannend weekend gehad!

Lieve mensen, dank jullie wel voor de leuke reacties en we houden jullie op de hoogte.

Liefs,

Lein & Lien